Ftesën e këtij numri për rubrikën “No(w) more secrets”, e kemi marrë prej vetë banorëve të këtij destinacioni, të cilët përmes komunikimit të gjerë në internet, na kanë sugjeruar ta “zbulojmë” edhe para vëmendjes tuaj, këtë perlë të fshehur vërtet në zemër të maleve të Labërisë.

E kemi fjalën për Progonatin, një nga fshatrat më të njohur të historisë shqiptare, i cili është njëkohësisht edhe një nga fshatrat më të mëdhenj të Shqipërisë, sipas informacioneve të intelektualëve dhe studiuesve të kësaj zone. Më shumë se një përshkrim të vendit, ne do t’ju përcjellim këtë herë fjalët bujare të vetë banorëve të kësaj zone, të cilët “të ndëshkuar” prej arsyeve të migrimit dhe emigrimit, vuajnë mungesën njerëzore, e cila është vërtet e rëndë për një fshat dikur të madh, që konsiderohej udhëheqësi i gjithë kësaj krahine të Labërisë. 

 Pren Toçi

Në një nga rubrikat më interesante të revistës, aty ku ju zbulojmë Shqipërinë e panjohur, këtë herë kemi ofruar një zonë që më shumë se kushdo, e njohin vendasit, banorët e saj, për shkak të vendndodhjes thellë në malësitë e Elbasanit. Por këtej e tutje, edhe ju mund të mësoni për bukuritë e Gjinarit, Zavalinës, Shpatit, emra që ndoshta i lexoni për herë të parë, por që mund t’i vizitoni nga afër, e t’i njihni duke shkelur këtë krahinë të bukur në zemër të Shqipërisë.

Ndër përvojat më të bukura  por edhe më të frikshme përgjatë viteve ndërkohë që realizonim njohjen e Shqipërisë, ka qenë ajo e zbulimit të Rivierës shqiptare. Njëqindepesedhjetë kilometra rivierë e mrekullueshme dhe e rrezikshme, ku për të parë cilindo plazh të mahnitshëm, duheshin çarë akoma kilometra, i vetmi vend ku më në fund e ndjeje parajsën në pëllëmbë të dorës, ishte qyteti i vogël i Himarës. Himara është një vend i çuditshëm e vazhdimisht i aftë të bëhet qendër bisedë për shumë arsye, ku nuk dihet nëse duhet ta quash një qytet të vogël apo një krahinë të madhe, një vend të afërt apo të largët (është buzë rrugës, po aq sa buzë detit), një qytet grek apo shqiptar, mollë sherri e vazhdueshme e politikës por edhe e njerëzve, vend me emër të bukur femëror, e ngjashme me Helenën dhe e aftë të shkaktojë luftëra. Por Himara është gjithashtu edhe një vend me natyrë të mrekullueshme e me një det për tu pasur zili, që gjithkush ia dëshiron e që na kishte sjellë edhe neve deri aty për të kundruar hiret e saj. Himara është e bukur edhe për shqiptarët, edhe për grekët, edhe për italianët, dhe për të gjithë kombësitë e tjera që vijnë ta vizitojnë e ta shijojnë muajve të verës, kur hiret e saj shtohen e ajo bëhet më joshëse e lozonjare. 

 Në një reliev të mahnitshëm ku harmonizohen bukur, dielli, rëra, deti, pylli, klima e detaje të tjera të mrekullueshme të listës së gjatë që do të dëshironte me gjithë zemër një turist i huaj apo vendas.  Divjaka si destinacion turistik ndodhet rreth 25 km larg Lushnjes, pikërisht në pjesën veriore të saj. Nëse jeni duke udhëtuar përgjatë itinerarit veri-jug, ju duhet të ktheni për në Divjakë, në kthesën e rrethrrumbullakut të Rrogozhinës, 25 km para se të shkoni në Lushnje.