Gjithçka nisi në mesin e verës 2008 nga një e-mail ku OA – Outdoor Albania, ftohej të përgatiste itinerarin dhe logjistikën për një dokumentar në Veriun e Shqipërisë. Kësaj here në ndryshim me kërkesa të tjera të ngjashme të të shkuarës ku theksi vihej rëndom mbi fenomene sociale të hidhura si gjakmarrja apo virgjëreshat e “kthyera” në burra të bjeshkëve tona, kompania “Pilot Productions” na kërkoi të përzgjidhnim pikat natyrore më tërheqëse të Veriut për serinë shqiptare të ciklit ‘Treks in a Wild World – Shtegtime në një Botë të Egër” – i cili më pas do të transmetohej në kanale prestigjoze si National Geographic, Discovery Chanel, etj.  Natyrisht që një detyrë e tillë nuk mund të mos na entuziazmonte! Brenda pak ditëve një bashkëpunim i frytshëm ndërmjet OA, projekteve EDEM dhe Balkan Peace Park – Parku Ballkanik i Paqes, ngjizi idetë, rrugët, ndalesat dhe personazhet që do të ilustronin këtë udhëtim i cili do të niste dhe përfundonte në qytetin e Shkodrës – qendra urbane e Veriut Shqiptar.  Udhëtimi i vërtetë “jashtë letrave” filloi në javën e fundit të muajit Gusht. Në ekipin e miqve spikasnin prezantuesja e re dhe tërheqëse Zoe Palmer, regjizori me përvojë Peter Minns dhe drejtori i fotografisë/kameramani i shkathët Harald Bachmann. 

Tentativa të dështuara

Prej disa vjetësh lundrimi i gadishullit të Karaburunit me kajak, qëndronte në listën personale të gjërave "për t'u bërë".  Im atë e kishte provuar të nisej  i vetëm dy herë, por nuk kishte mundur të shkonte shumë larg pasi sapo i qe afruar kepit të Gjuzës, deti i trazuar dhe era e kishin detyruar të braktiste këtë ndërmarrje. E njëjta gjë më ndodhi dhe mua gjatë tentativës së parë - kur një erë e beftë, ndryshoi brenda më pak se gjysëm ore "detin vaj" duke e shndëruar në ujëra vështirësisht të lundrueshme. Dallgët ngadalësojnë lundrimin dhe era e fortë të pengon sa herë që ngre lopatën për të rremuar, duke të ndryshuar drejtimin. Pas mbi dy orë rremimi agresiv të lodhshëm, fatmirësisht përfitova një "shëtitje" të papritur deri në Pashaliman, që u ofrua me bujari nga një patrullë e marinës ushtarake, efektivi i të cilës po shpërthente mina, pikërisht në plazhin ku unë parashikoja të zbarkoja, pranë gjirit të Shën Janit.

Pranvera në Përmet është thjesht e mrekullueshme. Në të gjithë Shqipërinë pamjet spektakolare në këtë stinë të bukur nuk mungojnë, por 'ëmbëlsinë' e Përmetit do ta veçoja. Lëndinat e buta e të gjelbërta, pemët frutore në lulëzime shpërthyese dhe majat e maleve me dëborën si akullore në horizont, lidhen magjishëm me njëra tjetrën duke të zgjuar ndjesitë që kohë më parë frymëzuan poetin tonë të dashur Naim Frashëri të thurrë disa nga vargjet më mbresëlënëse të atdhedashurisë shqiptare.